Leven in de Tuin van Nâm: Over vriendelijkheid, grotten, gebroken botten en een prachtig Feest

Nieuwsbrief Níjar, editie juli 2025

Beste vrienden,

Met het begin van de Andalusische zomer vertraagt het leven en verschuift het naar de vroege en latere uren van de dag. De traditionele siësta tijdens de heetste momenten is geen romantische luxe en komt ook niet voort uit luiheid. Hoewel het leven 's middags tot stilstand komt, wordt er tijdens de welkome frisheid van de vroege ochtend en tijdens de koelere avonden met plezier gewerkt.

In dit maandelijkse dagboek neemt bewoonster Andree je mee op een caleidoscopische reis en laat je kennismaken met het leven in de Tuin van Nâm. Welkom bij een kijkje achter de schermen...

Sinds 1 april woont Shala in de Tuin van Nâm. Hoe ervaart ze haar leven hier? "Alle mensen die ik heb ontmoet zijn aardig en erg vriendelijk, ik heb hier nog nooit een onaardig persoon ontmoet. Het is hemels, er is zo'n mooie tuin vol met het geluid van vogels en kikkers, dit is echt een plek voor ontspanning en rust. Ik zie veel mensen komen en gaan, ze komen anders dan ze gaan. Ze komen moe, overwerkt, bezorgd, soms een beetje arrogant... en ze gaan kalm, vredig en in liefdevolle vriendelijkheid. Ze komen voor een paar dagen, 2 weken of meer dan een maand. De mensen die hier werken zijn onwaarschijnlijk aardig, en de gasten vertrekken altijd blij en tevreden. Het is een goede plek voor een vakantie, het is een rustige plek, er is rust, er is lekker eten en hier kun je jezelf vinden. Er zijn plaatsen waar je vakantie viert met "Hali Kali", harde muziek, een zwembad, dansen en veel bier, die je hier niet zult vinden, maar je zult er meer vreugde vinden en vol rust en goede herinneringen vertrekken. Dus als je rust nodig hebt, de hulp van vrienden, als je behoefte hebt aan genezing en introspectie, kom dan naar de Garden! "Shala vertelde dat ze blij is om hier te wonen en dat ze nooit, maar dan ook nooit meer naar een andere plek wil!

De moestuin

De zomer is aangebroken en de moestuin lijdt onder de hitte en de droogte. De laatste broccoli en bloemkool zijn geoogst, de bladeren worden geel met witte vlekken, hoewel de planten hun water krijgen. Maar er zijn nog steeds spruitjes, courgettes, spinazie, paksoi en sommige aubergines groeien en worden gedeeltelijk geoogst. Ook de rode paprika's zijn klaar om ingevroren te worden. Sinds maart eten we groene salade uit de tuin. Maar langzaam gaat de moestuin naar haar zomerrust. De maanden juli en augustus zijn als de winter in het noorden en half september beginnen we weer.

Fruit

Bijna het hele jaar door is er fruit in de tuin; nu zijn de perziken, appels en bananen rijp en klaar om gegeten te worden; er is een grote hoeveelheid bananen en ze zijn erg lekker en zoet, veel lekkerder dan de bananen die je kunt kopen. We hebben er een paar honderd in de keukenkastjes liggen, rijpend en wachtend om gegeten te worden. En we hebben al 3 grote meloenen verzameld. Er groeien er nog veel meer... We hebben ook de eerste vijgen gegeten; maar de grote hoeveelheid wordt verwacht tussen augustus en november. Dan eten we elke dag vijgen en onze buren helpen ons met de grote hoeveelheid. Tussen eind september en december zijn de granaatappels, druiven en sinaasappels klaar. En in november gaan we natuurlijk olijven plukken.

Al deze maanden kunnen we extra hulp gebruiken, om het fruit te eten en natuurlijk voor alle reguliere activiteiten, maar ook voor het proces van het plukken van het fruit, het schoonmaken, drogen of invriezen van het fruit, het maken van compotes, marmelade en sappen, enz. Dus voel je welkom in de Tuin!

Peppertree

In het midden van de tuin staat de pepperboom, deze boom heeft veel kleine roze bessen die precies naar peper smaken en er ook zo uitzien. Mensen kunnen ze eten en we koken er soms mee. Chat GPT vertelt me dat het niet de echte peper is. De zwarte, rode of groene peper komt van een tropische plant die heel hoog kan groeien als de omstandigheden optimaal zijn. We kweken ook cayennepepers als planten, dus we zitten nooit zonder peper.

Woestijntuin

Onlangs is de tuin verbeterd met de "Woestijntuin". Langs de paden op veld 8, het laagste veld, staan mooie grote cactussen in een bed van natuurstenen. Aan het einde van de tuin kun je tussen de grote cactussen zitten, in de woestijn met uitzicht op zee. Het is een heel mooi stukje van de tuin! De cactustuin wordt ook erg mooi; de cactussen groeien enorm en we hadden fantastische kleurrijke en geurige bloemen op de San Pedro en op vele andere! Dit deel van de tuin wordt erg goed onderhouden, voornamelijk door Maria en veel bezoekers genieten ervan. Ze noemen het "geniaal"!

De rozentuin

De laatste maand wordt de rozentuin verbeterd en vergroot. Er zijn doeken geplaatst om de verspreiding van onkruid tegen te gaan en daarna zijn ze bedekt met mooie stenen. Het is een heel werk om de doeken op te meten en te knippen, de stenen te dragen en het plastic helemaal onzichtbaar te maken. De rozen zullen dit deel van de tuin vullen met de mooiste kleuren en geuren.

De warmte

Nu de bomen groeien en de tuin in bloei staat, en de temperaturen stijgen naar 36 tot 40 graden, hebben we veel zorgen om de tuin goed te houden. Als we te weinig water geven, vooral aan de fruitbomen, kunnen ze te droog worden en zelfs doodgaan. Daarom staan we met buizen om ze te helpen in de hitte. Een ander probleem zijn de insecten. Natuurlijk gebruiken we geen insecticiden en dan worden onze vruchten opgegeten door wespen, bijen, wormen etc. Gelukkig heeft Edwin veel gestudeerd en weet hij hoe hij alternatieve methoden kan gebruiken; bijvoorbeeld een mix van witte azijn, zeep en water of een soep van bruine bonen met zeep, om de bomen schoon te houden. Edwin loopt elke dag met zijn grote witte fles door de tuin om de vruchten te besproeien. Werken in de tuin met temperaturen boven de 35 graden is bijna onmogelijk. Dus doen we dit tussen 6 en 8 uur 's ochtends en na 19.30 uur 's avonds tot het donker is. Yoginâm heeft de tijd van aanwezigheid in de Tuin veranderd naar ongeveer 20.00 uur omdat het dan wat koeler is met mooi avondlicht.

Overdag is het aangenaam toeven in El Comedor; omdat het aan de noordkant van het gebouw ligt, is er niet zoveel zon en de grote ventilatoren aan het plafond zorgen voor een koele wind. De bank en stoelen zijn comfortabel en er is altijd koud water, koffie of thee beschikbaar. Als de kamers, ramen en luiken overdag dicht zijn, is de kamer ook niet te warm om te slapen. Toch hebben we geen dekens of zelfs lakens nodig.

Samenwonen in Living Nâm

We beoefenen Living Nâm in het delen van de dienst, het werk, de vreugde en soms de pijn of problemen. Hier zijn een paar voorbeelden:

Vorige week, op zondag, viel onze hardwerkende, nieuwste bewoner Ulli in de activiteitenruimte en brak zijn pols. Gelukkig maar één botje en niet helemaal. Maar desondanks was het erg pijnlijk en nu met het gips om de linkerarm en pols, moet Ulli rust houden en bij elke beweging goed verzorgen. Hij was gewend om 's ochtends vroeg om 6 uur te beginnen met werken in de tuin; de paden verbeteren en schoonmaken, onkruid verwijderen, de harde grond spitten, kanalen graven voor het water, enz. enz.

Nu met alle klachten en kwalen die we allemaal hebben, inclusief de hogere leeftijd van sommige verzorgers, zijn we samen nog steeds als één goede werker, zei Yoginâm. (We eten maar voor 8 personen) Maar ook de firma Ulli moet een paar weken stoppen met werken, zodat hij zich nu kan concentreren op het leren van Spaans, omdat hij vastbesloten is om in de Garden te gaan wonen en hier in zijn levensonderhoud te voorzien.

Tegelijkertijd zaten Andjanie en Simran vast in Doha. Hun vlucht naar Hong Kong, waar Simran Wing Chung zou gaan trainen met enkele van de beste leerlingen van de voormalige trainer van Bruce Lee (!), had een tussenstop in Doha, net op het moment dat de Amerikaanse basis in Qatar werd gebombardeerd. Ze waren getuige van het einde van de derde wereldoorlog! Ze moesten 24 uur lang op een heel, heel druk vliegveld blijven en zaten 12 uur lang zonder eten en drinken, wachtend in lange rijen op een andere vlucht. Om hen heen waren mensen wanhopig en onzeker of ze ooit zouden kunnen vertrekken, hoe lang het zou duren... oude mensen die op de grond sliepen. Ze verloren hun kameraden van de Wing Chung, omdat iedereen zo in de war was, met zoveel mensen dat ze elkaar kwijtraakten. Hubertus stuurde een film met de beste wensen van iedereen in de Garden. En na 24 uur hadden ze een nieuwe vlucht en bereikten Hong Kong! Later horen we over hun avonturen.

Ook onze "Kabouter", die de pioniers enorm heeft geholpen, die ons "het Pavillon" heeft gebracht, heeft haar pols gebroken terwijl ze in haar eigen rotstuin aan het werk was. Haar pols is ernstig gebroken, verbrijzeld en geopereerd met een titanium plaat en 7 schroeven. Dit is natuurlijk erg pijnlijk en heeft tijd nodig om te genezen. We ondersteunen haar graag wanneer dat nodig is.

En toen viel Andrée tijdens het maken van foto's voor deze nieuwsbrief, terwijl ze achteruit stapte om de scène te verbeteren. Gelukkig heeft ze niets gebroken. Maar de tuin en de kamers vragen permanente aandacht voor waar je je stappen zet, want er zijn veel trappen, treden en randen.

Excursies

Eén gast heeft een nieuwe excursie voor ons bedacht, gericht op de bergen en het vasteland rond Sorbas. Meestal bieden we een excursie aan naar een van de mooiere stranden in het Nationaal Park Cabo de Gata, waar je in de winter mooie wandelingen kunt maken en in de zomer kunt genieten van het prachtige landschap en verkoelende zwempartijen. Deze nieuwe excursie begint met de kronkelende weg door de bergen naar Lucainena de las Torres, het volgende dorp 20 km naar het noorden. Er zijn nog steeds torens en ovens van de ijzermijnen, die in 1931 werden gesloten. Indrukwekkend landschap! Van daaruit leidt een mooie weg naar het dorp Sorbas in het midden van de gipsvallei "Los Yesares". Het bezoekerscentrum van het dorp geeft veel informatie en je kunt een mooie wandeling maken om de verschillende aardlagen in de rambla te bekijken. Miljoenen jaren geleden was dit de grens tussen zee en land.

Twee km buiten het dorp zijn spectaculaire grotten, daar kun je afdalen in de aarde. Adriaan, Angela en Andrée hebben deze excursie uitgeprobeerd en het was erg geslaagd; In de grotten is geen elektriciteit, de bezoekers dragen een helm met een lampje om te schijnen op de mooie glinsterende stenen met het gips en op de avontuurlijke route door de grotten met hele smalle doorgangen waar je moest kruipen of klimmen. De ervaring zonder licht of geluid, in het puurste donker en de stilte, was erg mooi. Het bezoek met lopen en klimmen duurde 2 uur, en we waren trots dat we het gehaald hadden, want we waren veruit de oudste deelnemers! De grot is in het voor- en najaar beschikbaar voor speciale groepen die sjamanistische rituelen willen beoefenen, op reis willen in het midden van de aarde en echte duisternis en stilte willen ervaren. Groepen zijn dus welkom! Het kan een heel bijzondere ervaring toevoegen aan een programma van yoga of sjamanistische cursussen.

Het feest

Op 21 juni was er het Feest, in Níjar en in Amonines, mooi verbonden door Zoom. Alles bij elkaar namen zo'n 50 mensen deel en met de daadwerkelijke cameraverbinding was het mogelijk om je als één verbonden te voelen! De zegeningen van Yoginâm voor de deelnemers in Amonines gingen één voor één met de camera naar de individuele personen, heel mooi. De afstemmingen werden gezongen, de trommel en harp werden bespeeld, we reciteerden het hele "Oh Abbah Boek" en er was mooie muziek van Alexander en Human. We zongen allemaal samen. Het was een prachtig, vreugdevol, perfect feest! We dansten de Abbah-dans, klapten in onze handen en onze huishond Toby deed weer zo wild en enthousiast mee. Hij rent rond, springt en danst. Ik was echt ontroerd dat we zo één konden zijn. Het feest is voor mij een van de mooiste ervaringen in mijn leven en voor onze vrienden is een reis naar Nijar of Amonines zeker de moeite waard. In de zomer duurt het vanaf Rotterdam/Den Haag ongeveer 4 uur met de auto of het vliegtuig. Dus als je het Feest gemist hebt, is er nog een kans. Op 21 december wordt het Feest van het Grote Licht gevierd!

De kapper

In de tuin van Nâm zijn Andjanie (en soms Simran) de kappers. Ze knippen het haar steil en geven advies over het gebruik van aloë om het haar te verbeteren en het vermijden van kraanwater, dat chloor bevat. Dit kan het haar beschadigen en haaruitval veroorzaken. Het is beter om het hoofd en het haar te "mandiën" met water uit de put. We zijn van plan om in de toekomst meer water te verzamelen.

Zomer in de tuin

In de zomer met de hoge temperaturen verlangen veel mensen ernaar om dicht bij het water te zijn; dit kan aan zee zijn of in het bassin van de bron in Huebro. De stranden zijn tot 4 graden koeler dan El Cerrillo en de zee heeft de ideale temperatuur. De stranden zijn natuurlijk populair in de zomer, dus je kunt het beste wat vroeger of later gaan. Of geniet gewoon samen van de koele zee, zoals de Spanjaarden gewend zijn. De laatste maanden gaan de meeste gasten een of twee keer op excursie naar het Nationale Park van Cabo de Gata om te genieten van de mooie natuurlijke stranden en de zee. Dit is iets wat de honden (en Andrée) erg leuk vinden!

We hopen dat jullie hebben genoten van de verhalen die Andree met jullie heeft gedeeld. De zomervakantie komt eraan of is al begonnen. Wil je een paar verhalen zelf komen beleven? We verwelkomen je graag in de Tuin van Nâm.

In Asha

auteur avatar
De tuin van Nâm

Share :

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Vind je ons project leuk?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang het maandblad op je e-mail

We spammen nooit, daar houden we ook niet van.

Meer

Leven in de Tuin van Nâm: Een stille black-out in ontzag en verwondering

Nieuwsbrief Níjar, Editie mei 2025 Beste vrienden, Zoals jullie misschien al gehoord hebben is in heel Spanje en Portugal de stroom ongeveer tien uur lang uitgevallen. Een historische gebeurtenis die voor sommigen een ramp leek, maar die ook aanleiding gaf tot een aantal opmerkelijke ervaringen. Plotseling stopte het wiel met draaien, moesten er creatieve oplossingen gevonden worden en hadden mensen behoefte aan

Read More "

Leven in de Tuin van Nâm: Micromega's in een Macrowereld

Nieuwsbrief Nijar, Editie april 2025 Beste vrienden, De afgelopen maand heeft de lente officieel haar poorten geopend, waardoor haar belofte in alle aspecten van het leven tot uiting kon komen. Deze overgang werd echter gekleed in een overvloedige regenval die zachtjes en gedurende enkele weken alle mogelijke dorst leste van de flora en fauna, die gewend waren aan de barre en

Read More "

Leven in de Tuin van Nâm: Een Copernicaanse Revolutie?

Nieuwsbrief Nijar, editie maart 2025 Terwijl de laatste sinaasappels van de bomen worden geplukt, komen de nieuwe bloesems alweer tevoorschijn. Tussen een paar regenachtige dagen door voelen we het: de lente hangt in de lucht! Het is prachtig om het spel van de waarneming aan het werk te zien. De herinnering kleurt de ervaring onmiddellijk en doet een verlangend uitzien naar wat komen gaat. Jasmijnachtig

Read More "

Blijf op de hoogte

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, blijf op de hoogte van de volgende evenementen en ontvang het maandblad op je e-mail.

We spammen nooit, daar houden we ook niet van.