De meest intense hitte is voorbij. De temperaturen zijn nog steeds boven de 30 graden Celsius, maar buiten in de zon is draaglijker. De avonden worden merkbaar korter, dus na ons avondeten is er nog een klein uurtje over om buitenklussen te doen. De natuur komt langzaam weer tot leven en wij bewegen mee op het ritme. Steeds meer mensen vinden hun weg naar Asharum Níjar en wijden hun leven aan waar deze plek voor is. Huub, Andjani & Simran zijn vorige week aangekomen en hebben zich permanent in Asharum gevestigd. Eind augustus kwamen er wat nieuwe mensen langs die door het gebied trokken op zoek naar een nieuwe manier van leven. Kennissen van een van onze bewoners bezochten het Asharum ook. We leven in dienst van wat is en passen ons aan aan wat het leven ons brengt. Wie op zoek is naar richting of een open levenshouding wil bereiken, is welkom om dat samen met ons te ontdekken.
Op dit moment gebruiken we deze rustige tijden om ons voor te bereiden op de komende Silent Retreat, de herstart van de moestuinen en de verdere ontwikkeling van de tuin.
De tuin van de Asharum Nijar: Terug naar de wortels
Het einde van augustus wordt gekenmerkt door het rijpen van de amandelen, de vijgen en de granaatappels. Onze amandelbomen zijn nog aan het herstellen van de nalatigheid van de jaren voor onze komst, dus de oogst is niet wat het zou kunnen zijn. We zijn vastbesloten om de bomen te helpen herstellen en bloeien. Omdat ze bijna uitgedroogd waren, zijn ze nog steeds erg vatbaar voor ziekten en plagen. We behandelen ze met onze natuurlijke remedies die bestaan uit neemolie en compostthee, en we verrijken de grond met extra voedingsstoffen in de vorm van paardenmest, compost en veel extra water.
De vijgenbomen en granaatappelbomen zijn beter bestand tegen droogte en ze produceren overvloedig. We hebben vijgen gedroogd en er marmelade van gemaakt en we zijn van plan om ook wat chutney te maken. Met onze prachtige handpers voor sinaasappels kunnen we ook granaatappelsap maken, zodat iedereen hier dagelijks voedingsstoffen en antioxidanten binnenkrijgt.
De plannen voor onze groentetuinen voor het volgende seizoen (september tot december) zijn al gemaakt. We gaan experimenteren met grotere velden cassave, yam en zoete aardappelen. We zijn ook van plan om nog twee bananencirkels aan te leggen, aangezien de eerste een weelderig gevoel geeft aan de tuin. Daarnaast gaan we kruisbloemigen (groenten van de plantenfamilie Brassicaceae, zoals broccoli, bloemkool, palmkool en snijbiet) en nachtschadegroenten (groenten van de plantenfamilie Solanaceae, zoals tomaat, aubergine, paprika en pepers) planten. Het achterhalen van de behoeften van de planten, het ontdekken van de beperkingen die worden opgelegd door het lokale klimaat en dat in evenwicht brengen met onze voedingsbehoeften is een van de uitdagingen waarmee we leven.
Eerste pompoenoogst
Hoewel we aan de rand van een woestijn wonen, is dit gebied uitgerust met een ingenieus systeem van waterkanalen die helemaal uit de besneeuwde bergen van de Sierra Nevada komen. De aanleg van dit netwerk van irrigatiekanalen, bekend als acequiasis begonnen door de Romeinen en geperfectioneerd door de islamitische Moren van Arabische en Berberse afkomst. Het woord "acequia" is afgeleid van de oude Arabische term "as-saqiya" wat zowel waterdrager als barmeid betekent. Honderden kilometers acequia Deze kanalen, tegenwoordig verhoogd en bekleed met beton, komen uit in de grondwaterlagen hoog in de Sierra Nevada, waar we elke 21 dagen ongeveer 5,5 uur water uit krijgen. We leven echt in een oase, want naast deze kanalen ligt er een grote ondergrondse aquifer recht onder onze voeten. Van daaruit kunnen we extra water oppompen wanneer we maar willen.
Vorige week konden we een extra dosis water krijgen van het eeuwenoude systeem. We konden net zoveel nemen als we konden gebruiken, dus eerst hebben we onze wateropslag (onze embalse zoals we het in het Spaans noemen) en zette een groot deel van ons land onder water en gaf extra water aan de oudere bomen. Om je een idee te geven van de hoeveelheid water waar we het over hebben; de embalse is ongeveer 2,5m diep, 10m lang en 7m breed, dus er kan ongeveer 175.000 liter water in. Dat is een lage schatting, exclusief de kleine embalse op het lagere terras. Dus na het bijna leegmaken van de embalsewaarbij minder dan een halve meter water overbleef zodat de vissen zouden overleven, vulden we de embalse s nachts met vers water uit de bergen. Het water in onze embalse heeft er nog nooit zo helder uitgezien en nodigt uit tot een duik op het heetst van de dag.
Meer bouwen en verbeteren
De twee nieuwe kamers zullen klaar zijn voor de retraite, wat een uitstekende timing is omdat we veel aanvragen hebben ontvangen voor de retraite en met deze extra kamers kunnen we 7 mensen in een enkele kamer onderbrengen. Het terras voor de kamers wordt betegeld in Andalusische stijl en de keuken zal ook in gebruik worden genomen voor de komende stille retraite.
Na dit bouwproject willen we graag beginnen met het middelpunt van het Asharum; onze meditatiehal. Er staat al een groot gebouw dat we willen verbouwen tot meditatiehal en mocht het je ontgaan zijn, we zijn op zoek naar fondsen om deze volgende stap te kunnen zetten, aangezien de materiaalprijzen de pan uit zijn gerezen. Aangezien we geen verlichting zien in de stijgende materiaalkosten, willen we zo snel mogelijk beginnen. Onze beschikbare middelen zijn besteed aan de bouw van de gastenkamers en het planten en verzorgen van de bomen en de tuin, dus we hebben de mogelijkheid geopend voor (belastingvrije) donaties, of vooruitboekingen, waarbij je voor een bepaald bedrag een bepaald aantal nachten krijgt die je kunt besteden wanneer het jou uitkomt. Als je meer wilt weten over de mogelijkheden om te doneren of bij te dragen, neem dan contact met ons op via contact@livingnam.org
