Na een geweldige zomer met droge hitte in juli en vochtige warmte in augustus valt de koelte van een nieuw seizoen in. De hemel is beschilderd met steeds veranderende wolkenlandschappen waar spectaculaire zonnestralen doorheen breken en magische manen verstoppertje spelen tijdens de stilte van de nacht. De eerste regens verzachten de dorst van een tuin die zich steeds verder ontwikkelt en die de brandende piek van ons halfwoestijnklimaat goed heeft doorstaan. De plotselinge wisseling van seizoenen verrast elke keer weer. Het plantseizoen is begonnen en met de olijvenoogst in het vooruitzicht heeft het tuinteam veel werk te doen. Gelukkig krijgen we hulp van onze ervaren Marokkaanse buurman en actief deelnemende gasten, zodat we goed gebruik kunnen maken van deze tijdgevoelige gelegenheid.
Een beetje terugkijken
Door een aantal evenementen zijn er in september en begin oktober veel mensen naar de Tuin gekomen en ondanks de extra capaciteit met de nieuwe kamers moesten we soms heel creatief zijn in het vinden van een plek voor mensen om te verblijven. Er waren Yoga evenementen, een mannenretraite met muziek, meditatie en beweging, een Nâm Stilte Retraite voor vrouwen, een externe Yoga groep en op dit moment verkent een QiGong groep het wonder van ervaring. We vierden ook de verjaardag van Yoginâm die onze uitnodiging voor een kopje thee halverwege de ochtend genadig aanvaardde. Aan het eind van de middag was er een HarpMood bijeenkomst die ook via Zoom werd bijgewoond door vrienden van over de hele wereld.
"Naar binnen stappen"
Tijdens de ochtendthee deelde Yoginâm enkele gedachten over gemeenschappelijk leven. Optimaal leven wordt geactiveerd door op een vreedzame manier in de dagelijkse omstandigheden te stappen die het leven je voorschotelt:
"Het leven van Nâm wordt gevoed door samen te leven met andere mensen die beseffen dat het doel van het menselijk leven het bereiken van optimale afstemming is. Asha, het leven zoals het zich aandient, is de leraar die het aangeeft, het demonstreert. Je blijft vrij om de lessen te accepteren of niet. Onderwerp niet meteen alles aan oordelen van wel of niet goed vinden. Duik erin en luister, met zo'n houding zal Asha altijd de volgende stap presenteren."
In openheid en stilte doordringt elk moment van de dag een gevoel van verbondenheid. Vanuit dit gevoel is het vanzelfsprekend om goed voor elkaar te zorgen en het leven in elke situatie te ondersteunen. En omdat we luisteren, kunnen we het leven ons laten zien hoe het optimaal geleefd kan worden.
In de Tuin van Nâm wordt ieders unieke manier gerespecteerd. Wat waar is voor mij, kan heel anders zijn voor iemand anders. Wat nu wijs lijkt, kan later heel goed een waanidee zijn. In de openheid van ontzag en verwondering, zo blijkt telkens weer, is er altijd een heilzame manier om met uitdagingen, taken en elkaar om te gaan.
Pelgrims van de Tuin van Nâm
Voor veel gasten is het een grote opluchting dat de Tuin van Nâm een plek van vriendelijkheid en respect is waar geen centrale ideologie, overtuiging, geloof of waarheid dicteert hoe het leven geleefd moet worden. In Nâm kunnen we accepteren dat ons bestaan geworteld is in een onkenbaar hiernamaals. En, zoals Lao Tse zegt over de Tao, praten over Nâm is geen Nâm. Kunst kan echter soms uitdrukken wat niet begrepen kan worden. Anna, die niet alleen een Sardijnse Sjamaan is maar ook een uitstekende verteller, schreef tijdens haar verblijf een mooie dialoog die iets over Nâm laat zien:
-
Dialoog
a) Laten we het hebben over Nâm
b) Ja
a) Het is inderdaad ja
b) Maar er valt niets te zeggen over Ja.
a) Ja is gewoon Ja
b) Het is helder, maar het voelt koud en abstract aan.
a) Er moet een manier zijn om het te benaderen als concreet, dichtbij en intiem.
b) Een soort Portaal, een echte Poort om Nâm binnen te gaan.
a) Er is een levend Wezen in het Heiligdom van De Tuin van Nâm, een fysieke manifestatie van Nâm. Ik kan me geen groter portaal voorstellen dan Hem.
b) Wat een kostbaar geschenk om zo'n manifestatie te ontmoeten!
a) Hij schenkt Abbah als de sleutel om het Portaal open te houden en Nâm tastbaar te maken op een manier dat alle theologische geschriften in alle bibliotheken nutteloos worden, niet in staat om de smaak van een dergelijke pracht te bereiken.
b) Laten we dankbaar zijn voor deze genade.
a) Ja, in Nâm
-
De Grote Geest
In dezelfde geest delen we graag een tweede tekst die Anna schreef nadat ze had deelgenomen aan de recente Nâm Stilte Retraite die dit keer speciaal voor vrouwen werd georganiseerd. Zoals je misschien weet, deelt Anna haar ervaring in causaal onderzoek en de verhalen van haar Sardijnse traditie elke lente in de Tuin van Nâm. Ze schrijft: "Tijdens de sjamanistische retraites ontmoette ik getalenteerde mensen die met openheid de sjamanistische staat van bewustzijn konden betreden; die gemakkelijk contact konden maken met gidsen, krachtdieren, voorouders enz. In het delen in zielencommunicatie genoot ik van hun aanwezigheid, hun verhalen en hun enthousiasme. Dat bracht me op de wens om hen kennis te laten maken met het ultieme sjamanisme dat mij overkwam en dat de kern van het sjamanistische pad bereikt.
Dus vertelde ik hen dat de Grote Geest niet zomaar iets abstracts en diffuus of een zielsverbeelding is. De Grote Geest die ik ontmoette is een fysiek persoon, een concrete en levende manifestatie die Nâm bracht.
Ik weet niet of ze konden begrijpen wat ik in woorden probeerde uit te drukken. Wat ik hen vertelde bedoelde ik letterlijk en niet symbolisch, maar ik ben me bewust van het feit dat het gemakkelijker is om in voorbije oude meesters te geloven dan in een levende manifestatie. De effectiviteit van de Grote Geest, gemanifesteerd in fysieke vorm, ligt in het delen van alle dimensies van Siweb, dus ook in de materiële dimensie. Hoewel het afstemmen op denkbeeldige vrienden of gidsen creatief en psychologisch nuttig kan zijn, wens ik iedereen die op zoek is, de genade toe om de levende gemanifesteerde Grote Geest, de schepper van de Tuin van Nâm, te ontmoeten en te herkennen: Yoginâm".
Delen in één
En inderdaad, als levend voorbeeld inspireert Yoginâm om de poort open te houden; om de zintuigen goed te gebruiken, om een open geest te houden en om een geest te cultiveren die erop gericht is om het leven optimaal te dienen. Leven in gemeenschap betekent samen zijn, maar betekent ook heel erg alleen zijn. Gewoonlijk zien we dit als tegenstellingen en identificeren we eenzaamheid met alleen zijn, soms zelfs alleen in een menigte. Maar omdat het leven zelf de weg wijst naar optimaal leven, kan alleen zijn in stilte leiden tot een diep besef:
"Toen, mijn geliefde, besefte ik
Jullie zijn allemaal één
Wat kan ik nog meer in jou zijn
Dan allen één in één
Mijn eenzaamheid is uw zegen
Delen in één"
[Yoginâm - 101 Mystieke Gedichten].
